مقایسه میزان ریزنشت سه ماده آمالگام، MTA و Geristore در ترمیم پرفوراسیون های فورکا در شرایط آزمایشگاهی

سابقه و هدف: پرفوراسیونهای ایاتروژنیک یکی از علل شناخته شده جهت شکست درمان ریشه دندان محسوب می شوند و امروزه اعتقاد عمومی بر این است که جهت دستیابی به یک موفقیت طولانی مدت، سیل هر چه سریعتر ناحیه پرفوراسیون توسط یک ماده ترمیمی مناسب و جلوگیری از نفوذ و نشت میکروبی، رمز موفقیت درمان اینگونه ضایعات خواهد بود، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی توانایی سیل این مواد انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه به روش تجربی و با روش نمونه گیری ساده انجام شد. در این مطالعه 55 دندان مولر انسانی کشیده شده فک پایین در 3 گروه آزمون 15 تایی و 2 گروه شاهد مثبت و منفی بررسی شدند. پس از تهیه حفره دسترسی و آماده سازی و پر کردن استاندارد کانالهای دندانی، پرفوراسیونهایی با قطر استاندارد ISO. 0.12 در ناحیه کف پالپ چمبر در تمام نمونه ها ایجاد شدند. سپس ناحیه پرفوراسیون در گروه آزمون 1 توسط آمالگام، در گروه آزمون 2 توسطMTA (Mineral Trioxide Aggregate) و در گروه آزمون 3 توسط Geristore مسدود شدند. سپس کلیه دندانها با استفاده از تکنیک Dye penetration و روش شفاف سازی (clearing)جهت ارزیابی میزان نفوذ رنگ در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمائی X 20 بررسی شدند. مجموع اعداد خام بدست آمده توسط تستهای ANOVA بررسی و توسط تست Mann – Whitney معنی دار شدند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان دادند که آمالگام به نسبت MTA و Geristore ریزنشت بسیار زیادی را نشان می دهد. MTA و Geristore نیز هر دو دارای قابلیت سیل بالایی بوده ولی از نظر آماری تفاوت معنی داری در میزان ریزنشت MTAبا Geristore وجود نداشت.نتیجه گیری: براین اساس بنظر می رسد که کاربرد رزین اینومرهای جدید مانند GERISTORE یا MTA نسبت به آمالگام در ترمیم ناحیه پرفوراسیون ارجحیت دارد.